Dag 12: Durrës

Rustigaan opgestaan en ingepakt, om daarna nog even te zwemmen en te douchen. Op weg naar de receptie bleek... Een lekke achterband. Daar sta je dan in Albanie.
Op aanwijzing van de receptie vonden we een garage dichtbij, en met wat hulp van de camping eigenaar via de telefoon bleek uiteindelijk dat ze het gat niet konden maken: het was te groot. De camping eigenaar legde me de weg uit naar een zaak die de band zou kunnen vervangen.
Wel... De zaak gevonden, en onder het wachten aan de praat geraakt met een zeer enthousiast herbalife winkelier :) Die ons ook wist te vertellen dat Vredestein banden uit Nederland kwamen en supergoed waren! Een paar jonge knullen haalden mijn wiel eraf, vervingen de band voor een gelijkwaardige qua slijtage, en toen de rekening. Twee keer gevraagd of het bedrag klopte... En 2 euro afgerekend!!!
Uiteindelijk de weg vervolgd naar Durrës, en de zoektocht naar de check-in begonnen. Uiteindelijk hebben we ingechecked en konden we in het plaatsje wat gaan eten. Erg leuke badplaats met vooral Albanezen.
Door de spits dwars door de hoofdstraat, ruimte opeisen als een echte Albanees, en eindelijk bij de poort. Dat ging soepel, tot we in de rij voor de douane stonden. Onze rij ging niet vooruit dus ik wisselde... Stomme beslissing. Eenmaal bij de douanier werden we na een paar vragen doorgestuurd voor een car-search. Achteraan sluiten... Iets van 8 auto's voor ons... Minimaal 10 minuten per auto. Tel uit de wachttijd. Gelukkig raakten we met 2 erg leuke Albanese broers in gesprek die in Engeland werkten.
Uiteindelijk dan onze auto op de brug... Onderkant aan extreem uitgebreide inspectie onderworpen, alles beklopt, banden gescand op verborgen pakketjes, dan de kofferbak zover leeg dat het bandenluik open kon. Op zich erg vriendelijke agenten, en na 10-15 minuten mochten we eindelijk naar de terminal. Waar we een uur moesten wachten omdat de boot te laat was. De rest voor de volgende dag, het was immers na middernacht.

Wat ik de douanier eigenlijk wilde antwoorden op zijn vraag waarom we in Albanië waren geweest: Be happy I visit your fucking country instead of annoying the hell out of me! Maar wellicht was de blog dan nog langer geworden....